Maak klokkijken eenvoudig
Simon Kinderen met dyslexie hebben vaak moeite met klokkijken op een analoge klok met wijzers. Vooral kleuters en kinderen van groep 3/4 zien we ermee worstelen. En dat is niet nodig door een eenvoudige ingreep.
In de wetenschappelijke literatuur zal je weinig vinden over dit onderwerp. En dan is het ontzettend belangrijk als gespecialiseerde instelling te kunnen bouwen op kennis, inzicht en jarenlange ervaring. De problematiek denken we niet alleen te kunnen begrijpen; we hebben er ook oplossingen voor!
Omdat de problemen met die ouderwetse wijzerklok worden veroorzaakt door twee verwarrende ‘informatiestromen’ ligt de oplossing voor de hand. Op een klok draaien twee wijzers die twee verschillende waarden aanwijzen: de kleine wijzer wijst de uren aan en de grote wijzer de minuten. Verder zijn er twee keer twaalf uren in een dag en heeft een uur 60 minuten. Deze twee verwarrende waarden worden op dezelfde wijzerplaat aangegeven. En dat zorgt voor die verwarring.
Daarom ligt de oplossing verborgen in onze geschiedenis. Toen de klok ruim duizend jaar geleden werd uitgevonden was het niet meer dan een mechanische zonnewijzer. Vóór de uitvinding van de klok werd de schaduw van een zonnewijzer gebruikt om te zien hoe laat het ongeveer was. Dat kwam op een paar minuten niet aan!
De eerste klok had een wijzerplaat met twaalf posities en slechts één wijzer om de uren aan te geven. En wanneer de wijzer halverwege de weg naar vier uur aangaf, was het kennelijk half vier. Daarnaast is het ook duidelijk te zien dat de wijzer een kwart uur (kwartier) voor of na (over) het uur stond.
Voor een kind in de onderbouw, en zeker in groep 2, is het veel eenvoudiger te leren klokkijken met een klok waarop alleen de urenwijzer de tijd aangeeft. Dan kan je aflezen hoe laat het ongeveer kan zijn. Die ‘minutentijd’ doet er immers nog niet toe. Dat komt wel in een later stadium. Het gaat vooral om de ‘urentijd’.
In de geschiedenis duurde het nog tweehonderd jaar voordat de grote wijzer zijn rondjes ging lopen op de klok.
Dus luidt ons advies: knip de grote wijzer uit de klok en leer het kind eerst klokkijken met één wijzer. Dat mag van mij duren tot ver in groep 3. Daarna is het zeer eenvoudig de functie van de tweede wijzer erbij te leren. Ik ben nu al benieuwd de jullie ervaringen van de ouders en van de kleuterleidsters.
Nadat je hiermee positieve ervaringen hebt opgedaan (zoals wij), begrijp je niet waarom er nog van die ingewikkelde klokken in een kleutergroep hangen….. Mail je ervaringen naar info@eges.nl
Simon 